Przedszkolaczek, czyli czas na zmiany

Jestem sobie przedszkolaczek,
książek pełen mam plecaczek!
Oprócz książek mam zabawki,
przytulanki, kartek skrawki
i karteczki i ołówki
no i soczek mam z lodówki.
Bo ja idę do przedszkola,
już najwyższa na to pora!

Jakoś tak pusto w domu się zrobiło. Mój mały synek (nawiasem mówiąc, wcale już nie taki mały, jak się okazuje) chodzi do przedszkola. Zaprowadziłam go tam wczoraj, 1 września, godz. 8:00. Cieszę się, ale się nie cieszę. Po prostu zdaję sobie sprawę, że czas biegnie nieubłaganie. Dzieci rosną, a mi przy okazji brak będzie całodziennej wrzawy, naszych zabaw, wspólnego gotowania obiadu czy zmywania naczyń. No dobra, tego ostatniego to może niekoniecznie będzie mi brakowało, bo więcej było sprzątania, uważania niż pożytku z małych, pomocnych rączek synusia :) choć wiem, że dla synka takie prace domowe są jak najbardziej "na plus". Na całe szczęście jest jeszcze ze mną pewna mała przylepka, czyli córeczka, która cieszy się bardzo jak po południu jedziemy po braciszka, a smuci się przeogromnie rano, że nie może chodzić do przedszkola ze starszym bratem. Nie będę opisywać naszych pierwszych dni w przedszkolu, bo wszystkie mamy które posyłają tam swoje pociechy wiedzą, że początki zazwyczaj do łatwych nie należą i potrzeba czasu, żeby się przyzwyczaić (głównie dzieciom, ale również i nam - mamom). A tak w ogóle, to strzeżcie się kierowcy, bo znowu wsiadłam za kółko :D Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło :)))

Zmiany, zmiany w naszym życiu...

Ciekawe, co jeszcze nas czeka?